تأثیر اجرای برنامه آموزشی- حمایتی تغذیه کمکی به مادران بر شاخص های تن سنجی شیرخوران

مقدمه: در 6 ماهه دوم زندگی تا 18 ماهگی، شاخص وزن با سن، قد به سن و وزن به قد کاهش می­یابد. حساسیت دوران شیرخوارگی و اهمیت پیشگیری در سطح اولیه، آموزش و حمایت از مادران، به عنوان اولین و تاثیرگذارترین مراقبان کودکان، اهمیت بسیاری دارد. هدف: تعیین تأثیر اجرای برنامه آموزشی –حمایتی در مورد تغذیه کمکی برای مادران، بر شاخص­های تن سنجی شیرخواران 12-6 ماهه مراجعه کننده به مرکز بهداشت دانش آموز مشهد روش: : این مطالعه شبه تجربی درباره 72 شیرخوار 12- 6 ماهه و مادران آنها، در مشهد، در سال 1390، انجام شد. نمونه پ‍ژوهش با روش تخصیص تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفت. ابزار گردآوری داده­ها، پرسشنامه اطلاعات عمومی و جمعیت شناسی والدین و شیرخوار و شاخص های تن سنجی بود.  برای بررسی روایی ابزار، از روش سنجش محتوا و برای پایایی، از آزمون هم ارز استفاده شد. برنامه آموزشی-حمایتی با همکاری اعضای تیم حمایتی تغذیه کمکی، به مدت 5/3 ماه برای گروه آزمون اجرا شد و گروه شاهد از روند جاری مرکز برخوردار بودند. شاخص­های تن­سنجی شیرخواران، قبل و بعد از مداخله سنجیده و به نرم افزار who-anthro داده شد. امتیاز z هر کدام از شاخص­های تن سنجی محاسبه و وارد نرم افزارspss ، ویرایش 16، شد و با آزمونهای تی زوجی و مستقل و مجذورکای تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: میانگین شاخص وزن به سن و وزن به قد براساس امتیازz  در گروه آزمون (57/0 و 90/0) بیشتر از گروه شاهد (05/0 و 041/0) بود (03/0p<). اختلاف معناداری در شاخص قد به سن دیده نشد. نتیجه گیری: اجرای این برنامه در مراکزبهداشتی، بیمارستانها و مهدکودکها می­تواند به ارتقای شاخص­های تن سنجی شیرخوران کمک کند.